Myślisz, że zadbane stopy nie są narażone na grzybicę? Błąd!
Niestety, nawet najbardziej higieniczny tryb życia może nie uchronić stóp przed grzybami. Grzybica atakuje znienacka. Jest tam, gdzie pracujemy i tam, gdzie chcemy zadbać o swoją kondycję.
Grzybicą można się zarazić w banalny sposób. Rozprzestrzenia się w miejscach, które są ciepłe i wilgotne. Szczególnie zagrożone są osoby aktywne zawodowo, które większość dnia spędzają w ściśle przylegających do stóp, nie przewiewnych butach. Znakomite warunki dla grzybicy panują w internatach, akademikach, ale też na basenach czy siłowniach. Można się zarazić nawet przez chodzenie boso po dywanie, po którym wcześniej chodziła zarażona osoba. Czasami wystarczy jedno wyjście na basen czy siłownię, a nawet przymierzanie w sklepie butów, które mierzyła wcześniej chora osoba czy użycie jej ręcznika.
Grzybica stóp nabrała dziś wymiaru choroby społecznej. Dotyka ona bowiem od 20 do 35 procent społeczeństwa. Łatwość zakażenia i bagatelizowanie przez chorych jej objawów utrudniają walkę z chorobą. Zarażeni bardzo często zapominają, że nie lecząc grzybicy narażają swoich bliskich na tę przykrą dolegliwość.
Czynniki predysponujące do rozwoju i wzrostu liczby infekcji grzybiczych to m. in.:
Typowe objawy:
Grzybica Stóp ( Tinea Pedum)
Zmiany mają charakter ogniska rumieniowo-złuszczających z pęcherzykami i nasilonymi objawami wysiekowymi.
Czynnikami
sprzyjającymi jest wilgotny i przegrzany mikroklimat. Często występuje u
sporowców (tzw. stopa atlety), oraz u osób noszących nie przewiewne
obuwie (np. rolnicy, górnicy).
Wyróżniamy kilka odmian klinicznych:
Odmiana międzypalcowa:
ogniska
mają charakter wyprzeniowy, często z maceracją naskórka. Początkowo
występuje świąd i zaczerwienienie między III a IV przestrzenią
międzypalcową, później maceracja i pęknięcia
Odmiana potnicowa:
bardzo
drobne licznie grupujące się pęcherzyki zlewające się ze sobą. Może
obejmować nawet całą podeszwę stopy. Następnie pęcherzyki zasychają i
złuszczają się tworząc bolesne nadżerki i sączące powierzchnie.
Odmiana złuszczająca, tzw. mokasynowa:
Charakteryzuje
się rumieniem, nadmiernym rogowaceniem i złuszczaniem. Choroba obejmuje
podeszwę i boczne części stóp. Mogą jej towarzyszyć liczne pęknięcia
rozpadliny i bolesność. Często współistnieje z nią grzybica paznokci.
Przebieg jest wieloletni przewlekły z okresowymi zaostrzeniami.
Leczenie grzybicy stóp.
Nowoczesne
leki przeciwgrzybicze dają możliwość skutecznego leczenia zarówno w
terapii miejscowej (maści i kremy), jak i doustnej (tabletki). Leczenie
ogólne wskazane jest jedynie w niektórych przypadkach grzybicy stóp. W
większości przypadków wystarczające jest leczenie zewnętrzne lekami w
postaci kremu lub maści.
Naniesienie leku (krem, maść, żel) na skórę powinno być prowadzone dwa razy dziennie, aż do ustąpienia objawów chorobowych, a następnie jeszcze profilaktycznie przez dwa tygodnie. Popularnie stosowanym lekiem w tego typu schorzeniach jest terbinafina. Dwutygodniowa terapia kremem stosowanym raz dziennie jest zupełnie wystarczająca.
W razie zajęcia płytek paznokciowych
wskazane jest leczenie doustne (terbinafina, itrakonazol), dostępne są
również leki przeciwgrzybicze w postaci lakieru do paznokci.
Nowoczesne leki przeciwgrzybicze (terbinafina, itrakonazol) są wysoce skuteczne w leczeniu (od 70 do 100% wyleczeń).
Podstawowym sposobem leczenia grzybicy stóp jest postępowanie farmakologiczne.
Obecnie stosuje się leki przeciwgrzybicze należą do pięciu grup farmakologicznych:
W
leczeniu zewnętrznym ważna jest odpowiednia częstość stosowania leku
oraz czas leczenia, który nie jest równoznaczny z czasem uzyskania
poprawy klinicznej. Należy przestrzegać zaleceń lekarza odnośnie czasu i
częstotliwości stosowania leku.
Do najczęstszych przyczyn braku powodzenia w leczeniu zakażeń grzybiczych stóp należą:
Łatwiej zapobiegać niż leczyć
Choć nadmierna potliwość i grzybica stóp to wyjątkowo nieprzyjemne dolegliwości, stosunkowo łatwo im zapobiec.
Podstawową zasadą jest zachowanie higieny. Stopy trzeba codziennie dokładnie wymyć (unikając jednak mydeł i żeli o działaniu silnie antybakteryjnym, które mogą zaburzać naturalne pH skóry), a po kąpieli starannie osuszyć przestrzenie pomiędzy palcami.
Wśród naszych kosmetyków powinny
się znaleźć kremy zmiękczające, zapobiegające rogowaceniu naskórka, a
także środki antybakteryjne i przeciwgrzybicze w postaci maści i żeli do
codziennego użytku, wykorzystujące lecznicze właściwości naturalnych
antyseptyków, takich jak olejek z drzewka herbacianego. Pomogą zachować
świeżość i uczucie czystości, zneutralizują nieprzyjemny zapach i
zmniejszą potliwość, a stosowane regularnie zapewnią skuteczną ochronę
przed infekcjami wywoływanymi przez bakterie i grzyby.
Różne domowe sposoby zapobiegające rozwojowi grzybicy stóp:
Moczenie stóp w roztworze soli:
powinno
trwać 5-10 minut - 2 łyżeczki soli kuchennej na 0,5l wody. Zabieg można
powtarzać aż do poprawy stanu skóry. Roztwór soli zapobiega rozwojowi
grzybów, ogranicza pocenie i zmiękcza zmienioną skórę. Dobrym
rozwiązaniem jest także specjalna sól do stóp z dodatkiem olejków
eterycznych.
Moczenie w winie i ziołach:
30g szałwii, 30g rzepiku, 2 miarki białego wina - taką mieszankę doprowadza się do wrzenia i po ostudzeniu moczy w niej stopy.
Olejek z drzewa herbacianego:
nanieść olejek na chorą okolicę za pomocą płatka kosmetycznego lub namoczyć stopy w wodzie z dodatkiem kilku kropel olejku.
Pasta z sody oczyszczonej:
łyżkę
stołową sody należy wymieszać z niewielką ilością ciepłej wody i
otrzymaną pastę wcierać w chore miejsca aż do zupełnego wyschnięcia.
Następnie całość trzeba posypać mączką kukurydzianą.
Preparaty przeciwgrzybiczne: