W skład opatrunków aktywnych wchodzą między innymi opatrunki hydrożelowe, hydrokoloidowe, hydrowłókniste i alginianowe. Mogą one być stosowane zarówno w warunkach szpitalnych jak i domowych. Działanie opatrunków aktywnych związane jest z utrzymywaniem w ranie wilgotnego środowiska, obniżonym ciśnieniem tlenu pod opatrunkiem oraz zapewnieniem stałej temperatury w ranie, co tworzy najlepsze warunki do gojenia się ran.
Przeprowadzono wiele badań klinicznych, w których porównywano skuteczność leczenia owrzodzeń i odleżyn przy stosowaniu opatrunków aktywnych i opatrunków z gazy. Badania te jednoznacznie wykazały wyższość opatrunków aktywnych.
Prowadzono również badania efektywności kosztorysowej dwóch wspomnianych procedur medycznych wykazując, że podliczając koszty całej terapii, bardziej korzystną procedurą jest stosowanie opatrunków aktywnych.
Opatrunki
te nie tylko ochraniają ranę przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi,
ale również przyspieszają proces gojenia dzięki zawartym w nich
specjalnym składnikom. Są to substancje, które wchłaniają wydzielinę z
rany. Tworzą barierę przed wnikaniem bakterii i hamują rozwój infekcji
oraz wszelkiego rodzaju bakterii. Wspomagają proces leczenia przez
oczyszczanie rany, tworząc wilgotne środowisko sprzyjające gojeniu.
Utrzymują stałą temperaturę zbliżoną do temperatury ciała, co również
przyspiesza proces gojenia. Wilgotne środowisko i stała temperatura
zmniejszają także ból.
Cechy, które powinien posiadać perfekcyjny opatrunek:
Wilgotne środowisko opatrunku aktywnego prawie dwukrotnie przyspiesza proces gojenia się rany w porównaniu z tradycyjnymi opatrunkami.
Opatrunki aktywne zmienia się zazwyczaj dwa razy w tygodniu. Pozwala to, mimo wyższej ich jednostkowej ceny, na obniżenie kosztów całej kuracji w porównaniu z opatrunkami tradycyjnymi zmienianymi codziennie, wymagającymi różnych preparatów.
Dla pacjenta stosowanie opatrunków aktywnych oznacza gwarancję szybszego wyzdrowienia, zmniejszenie bólu, podniesienie jakości życia oraz umożliwienie normalnego funkcjonowania.